فرش هرمز و دور و برش(Around hormoz carpet)
فرش هرمز و دور و برش...
عکس:امیرحسین خورگویی
دیدار از فرش خاکی مثل همیشه حال خوبی داشت. تلاش گروه ستودنی بود و اینکه به مناسبت رونمایی هم فرش و هم دوستانمان را یکجا ببینیم بهتر از بهتر بود اما یک جای کار می لنگید که کاش این هم نبود... و آن جای پاهایمان بر ساحل ... بطری های خالی آب معدنی که یادمان رفت برشان داریم...
سپاس از کسانی که هم یادشان بود بطری ها را بردارند هم بطری های باقیمانده بقیه را برداشتند...
Going to hormoz is always amazing , visiting magnificent Hormoz Island and soil Carpet , also our friends . But something was annoying , disposables in the beach…
Thanks to those who remembered to clean the beach and reduced their Carbon Footprint .
خرچنگ های خانه به دوش ( Homeless Hermits )
تازگی مشکل مسکن گریبانگیر خرچنگ های هرمیت(Hermit) هم شده . این گونه از خرچنگ ها خودشان صدف ندارند و از صدف های خالی سایر موجودات به عنوان سرپناه استفاده می کنند اما به دلیل تغییرات زیست محیطی صدف ها کمیاب شده اند و این طفلکی ها بی سر پناه ... تا اینکه روی آوردند به زباله های ما آدم ها مثل سر شیشه نوشابه و چیز هایی از این دست :
یکسری آدم های خوب برای نجات خرچنگ های هرمیت چاره ای اندیشدند و نتیجه این شد " چاپ سه بعدی صدف برای خرچنگ ها " .بالاخره نمردیم و دیدیم این موجود دوپا بعد از اینهمه ویرانی یکبار هم ساخت.
Nowadays Hermit crabs also need real estate not to be homeless! Hermit crabs have soft and vulnerable abdomens so they protect themselves by using empty seashells .These days because eco system has changed Hermit crabs hardly find empty seashells ,but they really have to find a home so… they use whatever they find : caps and other things like that .Finally some good people found a solution ,they produced artificial shells for them as you can see in the picture.
لینک خبر در خبرگزاری مهر : http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1442962
نبرد با تاریکی( Fighting against Darkness )
من برای نبرد با تاریکی شمشیر نمی کشم ٬ چراغ می افروزم... زرتشت
I don't brandish to fight darkness , I light it up.... Zoroaster
یک سالگی وبلاگ( Weblog's Birthday )
امروز وبلاگ یک ساله شد
با سپاس از همه دوستانی که در این یک سال همراه ما بودند و امیدواریم که باز هم بمانند.
میلاد صدیقی و مرتضا نیک (طراحان وبلاگ) - عاطفه - بهشب - روح اله بلوچی - نوید -لاتیدان - علی خطیب - من - آویشن- بی رنگ بی رنگ - حمید - محی- صابر سالاری - آزیتا - میرزاها - مسندانی - عبدالحسین رضوانی - سانی - آرزو - محسن - هدی خطیب - طیبه شنبه زاده - BeHNaM - s.h.k-7 - موسا - علیرضا - آزاد - بنیامین انصاری نسب - امامدادی - امان - کوشا - H.Salimpoor - یک دانشجو - بنیامین جوادی - رضا شهواری - دربه - حامد- آیدا - منا پوردریایی- لی - مهدی مرادی زاده - حباب - دگرو- پلاستیک فروش - لیدا - محمدرضا - فرزاد- سعاد - صدای بندر- مریم - اشکان - یوخه - سپهر - گربه ایتالیایی - Maryam - فریبا صادق زاده - میثم - دوست - جغدبندری - فرهاد بربت - هلمار - رجنکی - ماه هرمزگان - مریم زلفی - سروش - مهدی - ماهی بالی - فرشته مرگ - خاطره - مجتبی - احمد کارگران - مسعود منصوری - رضا کهوری - رضا نعیمی - سیاورشن - راحیل - میمند - احسان . ن - توبه - ماه کوچک - HOSSEIN- احسان شهریاری- piskedel6 و همه ی آنهایی که خواندند و ننوشتند تا از آنها یاد کنیم.
پ.ن: یه خاطره یادم اومد ... میلاد صدیقی برای چند روز اومده بود بندر عباس اونم تو مرخصی خدمت سربازی و تو همین زمان کم وبلاگ رادیو منا رو با کمک مرتضا نیک برد روی وب . از اینجا براش آرزوی شادی و سلامتی می کنم.
پ.ن2: به جای به استحضار می رساند بگو به آگاهی می رساند
