جاودانگی....
من خودم را بر روی در و دیوار حک می کنم تا ابدی شوم! من همیشه و همه جا باید اعلام وجود کنم باید همه جا یک کپی از خودم paste کنم تا همه بدانند من وجود دارم . نوشتن بر روی در و دیوار هر بنا و حکاکی روی هر درختی و یادگاری نوشتن از خودم و دارو دسته و فک و فامیل و پلاک ماشین شهرم ،می خواهم بگویم من هستم و همیشگی ام.
چندی است مدام در سفرم و شاهکار طبیعت را شاهدم. این تنگه زیبا در شمال بوچیر یکی از زیباترین جاهایی است که تابحال دیده ام و اینبار همه ی من های زغالی نوشته شده روی دیوارهای این تنگه بی نظیر را با آب چشمه خودش شسته ام. نمی دانم دوامش چقدر خواهد بود اما دست کم شاید... شاید من های دیگر با دیدن پاکی دیوارها به خود اجازه تجاوز به حریم آن را ندهند. چرا که مثل رد شدن از چراغ قرمز چهار راه دنباله رو ماشین اول بودن سهل و آسانتر است و گاهی اگر تنها باشیم و اولین، بیشتر حرمت نگه می داریم .
پ.ن: دیر بروز شدم چرا که در راه بوده و هستم. ممنون که هستید و می خوانید.
چه عجب
و چه خوب
که دوباره پیدات شد سفرخوبی داشته باشی
ممنون جناب دربه :-)
امیدوارم این نوشته های زیبا و اقدام زیباتر تان تاثیر خودش رو بذاره.
چه خوب بود این " من های ذغالی"
منتشر میکنم با اجازه
سپاس . من هم امیدوارم
چه حالی کردید خوشا به حالتان
جای شما خالی :-)
دستت درست
;-)
سلام. عین اینو در بخش رودخانه. روستای پو زر میتونید ببینید. شکافهای باریکه ای روی زمین سنگی که رودخانه ای پهن و خنک زیر ان روان است. من چند تا عکس هم از اون جا گرفتم.
چه عالی . ممنون از معرفی
قلمتون قشنگه ها.آفرین.
ممنونم :-)