بازی وبلاگی شب یلدا
بازی وبلاگی شب یلدا
امسال این شهامت رو پیدا کردم که برای شب یلدا پیشنهاد یه بازی وبلاگی بدم. با اجازه وبلاگ نویسان کهنه کار .این بازی یه بازی واقعیه و هرکس می تونه یه تجربه ، یه بازی یا هرچیز جالبی که دوست داره ( این چیز جالب میتونه دستور پخت یه غذای خوشمزه ، یاد دادن یه فوت و فن جدید مثلن یه گره کوهنوردی ، یه نکته توی سفر به طبیعت , یه نکته درباره رانندگی توی جاده یا هرچیزی باشه ) رو توی وبلاگش معرفی کنه
اریگامی
همه ما تا حالا موشک کاغذی درست کردیم به هنر تازدن کاغذ در ژاپن اریگامی می گویند.من یک نمونه ساده آن را به شما نشان می دهم :
پ . ن : دوستانی که تمایل دارند آجیل و تنقلات شب یلدا را با کودکان زلزله زده آذربایجان که هنوز در آخرین شب پاییز و اول زمستان سر پناه مناسبی ندارند قسمت کنند می توانند کمک های نقدی خود را از طریق لینک زیر واریزنمایند
شکاف تاریک (Dark Rift)
شکاف تاریک یا Dark Rift چیست؟
آیا زمین نابود می شود؟
طبق یکی از عجیب ترین تئوری هایی که برای سال 2012مطرح شده و زیاد ارزش علمی ندارد بدلیل انطباق خورشید و زمین با مرکز کهکشانی که در آنیم – یا به روایتی دیگر ناشی از ابرهای غلیظ و گرد و غبار در کهکشان- در کوتاهترین روز سال که اول زمستان برابر با 21 دسامبر است همه چیز ویران می شود. در واقع این انطباق چیزی غیر عادی نیست و هیچ آسیبی هم به ما نمی زند . در زمستان زمین و خورشید حتی در نزدیکترین فاصله از هم نیز نیستند . حال اگر بخواهیم خیلی ریز به قضیه نگاه کنیم :
خیلی بالاتر و دورتر از آسمان شهرمان و نور چراغهایش قوسی نورانی متشکل از میلیون ها ستاره در آسمان می درخشد که به آن کهکشان راه شیری می گویند. میلیون ها ستاره ای که تک تک و جداگانه نمی توانیم ببینیم .
ابرهای ضخیم ناشی از گرد و غبار باعث آلودگی نوری کهکشان می شوند که با چشم غیر مسلح آنقدرها قابل رویت نیستند فقط در حدی که مثل یک مانع جلوی تابش های کم سوی کهکشان را نیز می گیرند . اما با تلسکوپ های مادون قرمز به وضوح قابل رویت هستند. مهمترین و برجسته ترین ابری که مثل یک مسیر تاریک ازصورت فلکی ماکیان تاصورت فلکی قوس امتداد دارد شکاف عظیم نام گرفته که گاهی به آن شکاف تاریک هم می گویند.
یکی دیگر از عجایب کهکشان ما در بطن صورت فلکی قوس جای دارد : مرکز کهکشان ما . این توده عظیم 28000 سال نوری از ما فاصله دارد و یک سیاه چاله درون خود دارد که جرمش چهار میلیون بار بیشتر از خورشید ماست .
ادعایی که برای سال 2012 مطرح شده و از نظر علم نجوم فاقد اعتبار و ارزش است این دو موضوع را با هم تلفیق کرده است ( ابرهای ضخیم و مرکز کهکشان) به اضافه یک فاکتور سوم و آن نزدیک شدن خورشید به مرکز کهکشان در روز انقلاب زمستانی ( اولین روز زمستان که برابر با 21 دسامبر است) در نیمکره شمالی .
همانطور که زمین به دور خورشید می چرخد به نظر می رسد که خورشید هم حول ستارگان دیگری در چرخش است. برای همین است که صور فلکی قابل رویت، در فصول مختلف سال به آرامی در آسمان تغییر جا می دهند. در اولین روز زمستان خورشید به فاصله 6/6 درجه از شمال مرکز کهکشان عبور می کند – این فاصله از دید ناظر زمینی مثل این است که 13 قرص کامل ماه را به هم متصل کنیم _ که در واقع این فاصله (خورشید و مرکز کهکشان) روزهای قبل از این تاریخ حتی کمتر است. حال ادعاهای گوناگونی مطرح اند اما جان کلام اینکه آنها پیشگویی می کنند همزمانی روز انقلاب زمستانی(اول دی یا 21 دسامبر) با ورود خورشید به شکاف تاریک باعث بروز فاجعه ای ویرانگر می شود یا تصور غلط دیگر اینکه زمین خورشید و سیاه چاله ی مرکز کهکشان هم راستا می شوند و یک کشش گرانشی قوی زمین را در خود فرو می دهد.
سه برهان بر رد این پیشگویی ها :
نخست اینکه انقلاب زمستانی به خودی خود به حرکت ستارگان یا چیزی در جهان ورای زمین ارتباطی ندارد . انقلاب زمستانی روزی است که قطب شمال در دورترین نقطه اش از خورشید قرار می گیرد ( کوتاه ترین روز سال یا به تعبیر ما بلند ترین شب سال) اتفاق می افتد .
دوم اینکه زمین به هیچ وجه تحت تاثیر میدان گرانشی سیاه چاله یاد شده نیست چرا که این میدان گرانشی بصورت نمایی( Exponentially ) کاهش می یابد . زمین 93 میلیون مایل از خورشید و 165 کوادریلیون (کوادریلیون یک 1 با 15 تا صفر) مایل از سیاه چاله مرکز کهکشان فاصله دارد. خورشید و ماه (کوچکتر اما نزدیکتر) بیشترین تاثیر گرانشی را بر زمین دارند و تغییرات مکانی ما با آن مرکز در فصول مختلف آنقدر ناچیز است ( معادل یک در 900 میلیون) که عملن تهدیدی برای ما نخواهد بود. از این گذشته ما در انقلاب تابستانی (اول تیر ماه) است که در نزدیک ترین فاصله با مرکز کهکشان هستیم نه در ابتدای زمستان.
سوم : خورشید هر سال در این وقت به این ابرهای تاریک که به آن شکاف تاریک می گوییم وارد می شود و چیز عجیب و خارق العاده ای نیست.
پس تا می توانید از اولین روز زمستانی تان لذت ببرید و نگذارید شکاف تاریک، همترازی ها ، تشعشعات خورشیدی، میدان های مغناطیسی تاثیرات بالقوه یا پیشگویی مایا ها درباره پایان جهان کاری به کارتان داشته باشند.
پ ن : متن بالا ترجمه ای بود از مقاله سایه شکاف تاریک منتشر شده در وبسایت ناسا به آدرس زیر تقدیم به همه دوست داران زمین :
http://www.nasa.gov/topics/earth/features/2012-alignment.html
Shadow of Dark Rift
One of the most bizarre theories about 2012 has built up with very little
attention to facts. This idea holds that a cosmic alignment of the sun, Earth,
the center of our galaxy -- or perhaps the galaxy's thick dust clouds -- on the
winter solstice could for some unknown reason lead to destruction. Such
alignments can occur but these are a regular occurrence and can cause no harm
(and, indeed, will not even be at its closest alignment during the 2012
solstice.)
The details are as follows: Viewed far from city lights, a glowing path called
the Milky Way can be seen arching across the starry sky. This path is formed
from the light of millions of stars we cannot see individually. It coincides
with the mid plane of our galaxy, which is why our galaxy is also named the
Milky Way.
Thick dust clouds also populate the galaxy. And while infrared telescopes can
see them clearly, our eyes detect these dark clouds only as irregular patches
where they dim or block the Milky Way's faint glow. The most prominent dark
lane stretches from the constellations Cygnus to Sagittarius and is often
called the Great Rift, sometimes the Dark Rift.
Another impressive feature of our galaxy lies unseen in Sagittarius: the
galactic center, about 28,000 light-years away, which hosts a black hole
weighing some four million times the sun's mass.
The claim for 2012 links these two pieces of astronomical fact with a third --
the position of the sun near the galactic center on Dec. 21, the winter
solstice for the Northern Hemisphere -- to produce something that makes no
astronomical sense at all.
As Earth makes its way around the sun, the sun appears to move against the
background stars, which is why the visible constellations slowly change with
the seasons. On Dec. 21, 2012, the sun will pass about 6.6 degrees north of the
galactic center -- that's a distance that looks to the eye to be about 13 times
the full moon's apparent size -- and it's actually closer a couple of days
earlier. There are different claims about why this bodes us ill, but they boil
down to the coincidence of the solstice with the sun entering the Dark Rift
somehow portending disaster or the mistaken notion that the sun and Earth
becoming aligned with the black hole in the galactic center allows some kind of
massive gravitational pull on Earth.
The first strike against this theory is that the solstice itself does not
correlate to any movements of the stars or anything in the universe beyond
Earth. It just happens to be the day that Earth's North Pole is tipped farthest
from the sun.
Second, Earth is not within range of strong gravitational effects from the
black hole at the center of the galaxy since gravitational effects decrease
exponentially the farther away one gets. Earth is 93 million miles from the sun
and 165 quadrillion miles from the Milky Way's black hole. The sun and
the moon (a smaller mass, but much closer) are by far the most dominant gravitational forces on Earth. Throughout the course of the year, our distance from the Milky Way's black hole changes by about one part in 900 million – not nearly enough to cause a real change in gravity's pull. Moreover, we're actually nearest to the galactic center in the summer, not at the winter solstice.
Third, the sun appears to enter the part of the sky occupied by the Dark Rift
every year at the same time, and its arrival there in Dec. 2012 portends
precisely nothing.
Enjoy the solstice, by all means, and don't let the Dark Rift, alignments,
solar flares, magnetic field reversals, potential impacts or alleged Maya
end-of-the-world predictions get in the way.
http://www.nasa.gov/topics/earth/features/2012-alignment.html
لاکپشت پیر(Old Turtle)
میگن لاکپشتها پیرترین موجودات کره زمین هستن. این عکس لاکپشتهای خلیج فارس و دریای عمان است و همه در خطر انقراض. به نظر شما این زنگ خطر نیست برای بشر دوپا که هنوز در خلقت زمین کودکی نوپاست؟
Have you heard that turtles are the oldest species on the earth? These are pictures of different kind of turtles in Persian Gulf and Oman Sea that all are in danger of extinction.Don't you think that it's a bad sign for human beings, the infant creature?