نمایشگاه مدیریت پسماند عجب جای عجیبی بود . دنیای دیگری بود و باید بودید و از نزدیک می دیدید که زباله عجب داستانی دارد. وارد که شدم توی اولین غرفه ها دستگاهی دیدم که آدم را یاد ماشین زمان می انداخت و اسمش اتوکلاو بود . وسیله ای برای از بین بردن زباله های بیمارستانی .
جلوتر که رفتم چشمم به پیکان مچاله شده ای افتاد که زمانی برای خودش برو و بیایی داشته و تاکسی بوده... ونک دونفر....
بیشتر شرکت کنندگان در این نمایشگاه شرکت هایی بودند که از زباله ها تولید محصول یا انرژی می کردند . یکی از چیزهایی جالب که می خواهم برایتان بگویم دستگاهی است که زیر سینک ظرفشویی وصل می شود و پوست میوه یا سبزیجات را آنقدر له می کند که از زیر سینک وارد لولهای فاضلاب شهری می شود و تولید زباله(به قول آقای شا ه علی پسماند) را کم می کند.
اما جالب ترین قسمت نمایشگاه برای من نیروگاه های زباله سوز بودند. عجب فکر بکری! نه تنها آدم از شر زباله ها راحت می شود بلکه از آن برق هم تولید می کند. با یک تیر دو نشان. من در کارگاه آموزشی ای که در این زمینه برگزار می شد شرکت کردم و دیدم که چطور کشور های پیشرفته در فکر تولید انرژی از زباله هایی هستند که دیگر جایی برای دفنشان نمانده از بس تولیدشان زیاد شده.
در این نمایشگاه یاد گرفتم تک تک ما مسئولیتی بزرگ در برابر محیط زیست و نسل آینده مان داریم که اگر بی تفاوت باشیم ... معلوم نیست چه بر سر مان خواهد آمد.
خیلی هم خوب
خوبی از خودتونه :-)
به امید روزی که تولید زباله هم کم بشه
آمیییییییییییییییییین
بسیار عالی و مفصل.
مفصل که نیست. درباره کارگاه هایی که شرکت کردم هنوز ننوشتم.
مطلب رو خوندم.
مثل همیشه خوب.
ممنون.
ممنونم :-)
درباره عکس نیروگاه اگه میشه توضیح بیشتری بده
مخصوصا قسمت پایینش
سلام استاد.
این یک شمای کلی است و سناریو های مختلفی را میتوان دراین زمینه پیاده کرد. اصل مطلب این است که زباله های ما(بیشتر زباله های تر ) به دلیل وجود مواد آلی ٬قابل اشتعالند پس برای استارت کار نباید سوخت آنچنانی مصرف کرد. وقتی مواد مشتعل شدند حرارت بالایی تولید می کنند و این حرارت بوسیله ژنراتورها نیروی برق را تولید می کند. حتی در برخی مناطق از همین گرما مستقیما برای ذوب کردن یخ معابر و خیابان ها استفاده می شود.
امیدوارم منظور را رسانده باشم