سال نو

سالی که نکوست از بهارش پیداست

سلام بر همه طبیعت دوستان چه اینجا را می خوانند چه نه. بهار امسال بارانی آغاز شده امیدوارم تا پایانش پرباران باشیم. برای من تعطیلات نوروز پر بود از تجربه های نو . از دیدن درختان عجیب غریب و تماشای رنگین کمان گرفته تا شناخت انواع و اقسام کبوترها(طوقی و ببری و پرپا و...) از گوش کردن به صدای هوشنگ مرادی کرمانی که داستان ته خیار را برایمان می گوید تا صدای ترقه های گوش خراش و بی ربط 4 شنبه سوری که نمی دانم از کی باب شد . کلی با کلاه قرمزی و فامیل دور خندیدیم و کلی غصه خوردیم وقتی آب پری سریال مرضیه برومند اسیر دیو خشکسالی شده بود. مهمان بازی هم کردیم راستش را بخواهید دلم تنگ شده بود برای دید و بازدید های اینچنینی . من عاشق رفتن به خانه آدم های کهن سال فامیلم. آنهایی که خانه هایشان هنوز آشپزخانه اش open نشده و چها زانو روی زمین می نشینی و به پشتی تکیه می دهی. که خانه هایشان حیاط دارد. استکانها و بشقاب های زمان جوانی خودشان را برایت می آورند و نمی دانند ته دلم چقدر کیف می کنم از اینهمه چیزهایی که کمیاب شده و آن آدمها خودشان بیخبرند. 

به زودی عکس آن درختانی که برایتان گفتم را اینجا می گذارم تا شما هم ببینید که واقعا عجیب بودند.  

  

ارغوان را می شناختید؟ با برگهایی شبیه قلب و گلهایی که در بهار شکوفا می شوند و از اینروزست که رنگ ارغوانی شده ارغوانی. من با این موجود زیبا بهار امسال آشنا شدم. با گلهایش شادی و با برگهایش عشق می بخشد . ارغوان هدیه نوروزی حسین سبز وبلاگ است. از ارغوان عکس گرفته و برایمان فرستاده. من هنوز یک درخت ارغوان از نزدیک ندیدم اما می توانم طراوت و زیباییش را در بهار تصور کنم.  

 

ایشون که عکسشون اینجاست اسمش گلومی است. به گلایل درختی هم معروفه. در روستای< تسان >از توابع بستک دره ای پر بود از این درخت پر گل و زیبا که من تا بحال ندیده بودم .  

 

تا حالا درخت آجری دیده بودید؟ پشت ساختمان آرامگاه شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان این درخت آجری را می توان یافت. گویا درخت پوک شده بود و برای اینکه نشکند و برقرار و استوار بماند هرچند خشک برایش پایه آجری زده اند