<نه ممنونم من پلاستیک نمیخوام خودم کیسه دارم>
21 تیرماه روز بدون پلاستیک
بالاخره یک اتفاق خوشایند همگانی برای زمین. 21 تیرماه روز بدون پلاستیک نامگذاری شده ونوبت ماست که سهم خودمون رو در این روز ادا کنیم . وقت خرید ٬کیسه نایلونی نگیرید. اگه کیسه پارچه ای دارید که چه بهتر و اگر نه از کیسه های نایلونی قبلی استفاده کنید. از لباس ها و پارچه های اضافی با سلیقه و خلاقیت برای خودتون و دیگران کیسه خرید بدوزید . اگر هم جایی دیدید کیسه های پارچه ای برای حفظ زمین می فروشن حتمن حمایت کنید.
Today is Day of Earth without plastic bags and finally a good day for earth. It is time to do our part and don't get plastic bags when you go shopping, instead you can use your cloth bags or old plastic bags that you have at home. You can design your own cloth bags with your old or junk stuffs and please protect people who sell things like that.
لینکهای خبر :
http://khabarfarsi.com/ext/2911721
http://isdle.ir/news/index.php?news=8564
ما بلدیم؟
تابستانتان بخیر. زمانی تابستان برای ما یادآور پایان مدرسه و شروع سرگرمی ها بود . هرچند گاهی مجبورمان می کردند کلاس تقویتی ثبت نام کنیم اما همان را هم یک خط در میان می رفتیم و بد نمی گذشت. پیشتر ها مردم تابستان ها بیشتر سفر می کردند. مخصوصا مردمان جنوب برای فرار از گرما . شاید بیراه نباشد که بگوییم در گذشته مردم کمی با طبیعت مهربانتر بودند و نهایت تخریبشان پوست هندوانه بود که آنهم با دوبار چرای گوسفندان آن نزدیکی ناپدید می شد یا نه به مرور زمان تجزیه می شد. این روزها نا مهربان شده ایم با طبیعت و تا دلتان بخواهد پلاستیک و ظرف یکبار مصرف دم دستمان است و بی پروا رهایشان می کنیم در دامان طبیعت بی گناه. راستی ، چندی است با یک واژه جدید آشنا شده ام " اکوتوریسم" .اکوتوریسم یا بومگردشگرییا بوم گردی(یا طبیعت گردی)، گونهای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دستنخورده جهان سفر میکنند و به تماشای گیاهان ، پرندگان ، ماهی ها و دیگر جانوران میپردازند.
اصلیترین فعالیت اکوتوریسم بر پایهٔ طبیعت زنده میباشد که بنا به تعریف سفری است مسئولانه به مناطقی طبیعی که حافظ محیط زیست بوده و باعث بهبود کیفیت زندگی مردم محلی گردد. طبیعتگردی حداقل آسیب را به طبیعت و فرهنگ منطقه وارد میکند.حالا این سوال به ذهن می رسد : ما طبیعت گردی بلدیم؟ اگر بلدیم پس چرا هربار که به ساحل می رویم انبوهی از بطری های آب معدنی بجای ستاره دریایی می بینیم و چرا هربار که با افتخار فرش خاکی هرمز رونمایی می شود این بطری ها n برابر می شوند؟؟؟ دشت و جنگل و کوهمان پلاستیکی شده و بکرترین طبیعتمان از این وضع در امان نیست؟
برای حل این مشکل دوراه بیشتر نداریم:
یا یاد بگیریم چطور طبیعت گردی کنیم یا اینکه دست از سرش برداریم .
تابستانتان خوش باد
Happy your summer days, summers always remind us end of school and beginning of entertainments. Although sometimes we had to take part in summer courses but they were not so serious. In the past people used to travel more, especially people living in hot climates. It is true to say in the past we were more eco-friendly and the worst thing was just leaving fruits or rest of food in nature which were biodegradable or eaten by animals. But nowadays we are so cruel to nature and abusing it with lots of plastic bags and disposables. These days I have heard a new word, Eco-tourism. It's kind of trip to go to nature and see plants, animals, fishes etc. The main activity of eco-tourism is based on nature, travelers responsibly go to undiscovered areas and protect it with the least impact on it and also improve life of local people. Now this question comes to mind: Do we know how to be like this? If yes so what are these junk plastic stuffs in the shores? In land arts we proudly show off but add more plastic pollution? Plains, jungles and mounts are full of plastics and there is no undiscoverable place for plastics. We have two choices: 1- learn how to behave in nature 2-leave it alone!
Enjoy your summer
دیبا
روزی که همه با هم تو پارک جنگلی درخت کاشتیم من یه گل ابریشم رو که اسمشم گذاشته بودم دیبا کاشتم- رو چیزایی که دوسشون دارم اسم میذارم-از قضای روزگار سر همون جریان مهمونای نوروزی و از بین رفتن 4تا از اون نهالا دیبای من هم قربانی شده بود. تصمیم گرفته بودم جاش یه انجیر معابد بکارم . درختی که تو تصویر بالا می بینید. درخت بی نظیریه. رقص برگای تازه اش تو فروردین دیدنیه و وقتی که به سن و سال درخت بالایی میرسه واقعا عین یه معبد مقدس و باشکوه میشه. هنوز تصمیمم رو عملی نکرده بودم که یکی از دوستانی که همیشه به درختا سر میزنه یه خبر عجیب بهم داد. دیبا زنده شده!! مثل اون گل ابریشم که چند وقت پیش درباره اش نوشته بودم. این دومین نهالی بود که بعد از جریان مهمونای نوروزی دوباره زنده شده بود. فکر میکنین دیبا هم مثل درخت گلابی مهرجویی ترسیده بود؟ وقتی شنیده بود می خوایم جاش یه درخت دیگه بکاریم؟ هرچی که بود من ایمان اوردم هم به قداست انجیر معابد هم به سرسختی دیبا.
پ.ن: راستی اگه گفتین این درختی که تو تصویره کجای شهر ماست؟ جواب درست جایزه داره :-)
جواب درست: خیابان امام خمینی- دوربرگردان بعد ازسیدمظفر-روبروی زمین شاهین - روبروی اداره ثبت
همه کسانیکه در مسابقه شرکت کرده اند( چه جواب درست چه نادرست ) از وبلاگ رادیو منا جایزه دریافت خواهند کرد. جایزه نهال یکی از درختان بومی است.
از زمین نمی گویم از آسمان است این بار!
در ایران، خورشید در بامداد روز چهارشنبه 17 خردادماه در حالی سر از افق بر خواهد آورد که ساعاتی از عبور خرامان زهره از مقابل آن گذشته است. به همین دلیل برخورد اول و دوم گذر از ایران قابل مشاهده نیست اما از نیمه گذر به بعد را می توان مشاهده کرد. گذر تا ساعت حدود 9:25 دقیقه ادامه می یابد. و سپس سیاره زهره برای آخرین بار در طول حیات ما با قرص خورشید بدرود خواهد گفت. این آخرین باری است که انسان های زنده روی کره زمین می توانند گذر زهره را رصد کنند. دفعه آینده گذر در سال 2117 میلادی رخ خواهد داد. فکر می کنید مردم جهان زمانی که بار دیگر سیاره زهره خرامان از مقابل قرص خورشید عبور می کند در چه دنیایی زندگی خواهند کرد؟
هشدار:
برای دیدن گذر زهره حتمن از عینک های ویژه رویت خورشید و یا فیلتر های خورشیدی استفاده کنید. نگاه مستقیم به خورشید می تواند تاثیرات دایمی بر بینایی چشمان شما بگذارد. عینک های آفتابی، نگاتیو ، شیشه دود زده و نمونه های مشابه نمی تواند مانع آسیب دیدن شما شود و فقط باید از فیلتر های خورشیدی مخصوص رصد خورشید استفاده کنید. در هنگام استفاده از این فیلتر ها ، استفاده هم زمان آن با دوربین های دوچشمی و تک چشمی جدا خودداری کنید.
چرا زحمت کشیدین؟ ما که راضی نبودیم
در جایی خواندم برای حفظ درختان و کمترین استفاده ممکن از کاغذ می توانید بجای کاغذ کادو از روزنامه ، مجله یا بروشورهای تبلیغاتی استفاده کنید... عجب فکر بکری. این اولین کاغذ کادوی سبز من است. بروشور جشنواره فیلم و عکس اردیبهشت برای دوستی که اتفاقا متولد اردیبهشت است. چه کادوهایی که از این به بعد با پیک راما و نیما و واتا و پیتا و... روزنامه های رنگ و وارنگ و زرد و سیاه سفید بگیریم و تقدیم عزیزانمان کنیم.
پ.ن: بروشورهای کنسرت سهیل را هم نگه داشته ام :-)
I've read in an article in order to save trees use newspapers and brochure to wrap presents and gifts! Such a brilliant idea! This is my first green gift, the brochure of photography and film festival in my city. Wow how many green gifts we will give to each. It would be amazing, gifts in black & white ads and magazines.