رادیو منا

یک نوستالژی رمضانی (Ramadan Cuisine)

یک نوستالژی رمضانی

لگیمات (لِگِیمات )

مواد لازم:

آرد سفید : 2 پیمانه

شیر خشک : 2 قاشق غذاخوری سرپر

پودر کستر (هرروت): 2 قاشق غذاخوری سرپر

شکر: 2 قاشق غذاخوری سرخالی

خمیرمایه: 2 قاشق غذاخوری سرخالی

هل: سر قاشق چایخوری

آب: 1 لیوان

طرز تهیه: خیلی آسون...

همه مواد خشک را با هم مخلوط می کنیم و آب را به آنها اضافه. خمیر بدست آمده را با یک پارچه می پوشانیم و ظرف را در جایی گرم قرار می دهیم تا خمیر ور بیاید( حدود 1 تا 2 ساعت) سپس با قاشق مقدار کمی از آن را برداشته و در روغن سرخ می کنیم. در نهایت وقتی روغن لگیمات گرفته شد و کمی سرد شد روی آن شیره (شیره خرما یا عسل و یا شیره ای که با آب و شکر درست کرده ایم) می ریزیم. نوش جان :-)

منا یکشنبه 6 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 10:24 ب.ظ

9 نظر

اعتراض به قطع درختان در کرمان

پ.ن۱: منبع خبر http://old.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsId=1426638

پ.ن۲: منبع خبر http://www.tabnak.ir/fa/news/190734/%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%82%D8%B7%D8%B9-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-+%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1

با سپاس از حامد احمدی برای بازتاب خبر به وبلاگ :-)

منا دوشنبه 24 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 10:27 ب.ظ

8 نظر

وویجر1 (Voyager1)

فضا پیمای وویجر1 (Voyager1) در حال گذر از مرز قلمرو خورشید است.

به نقل از مرکز فضایی پاسادنا .کالیفرنیا ، اطلاعات رسیده از وویجر1 که در حال حاضر 18 میلیارد کیلومتر از

خورشید فاصله دارد ، بیانگر این است که وویجر نخستین شیئ ساخته دست بشر است که از منظومه شمسی خارج

شده و به زودی وارد فضای بین ستاره ای می گردد.

تحقیقات انجام شده بروی داده های وویجر 1 که امروز (27 ژوئن 2013 برابر با 6 تیرماه 92) در مجله ساینس منتشر شده است ، جزئیات جدیدی را از منطقه ای که فضا پیما اکنون در آن قرار دارد در اختیار ما قرار داده است .جایی در انتهای حباب خورشیدی . منطقه ای که پس از آن فضای بین ستاره ای آغاز می گردد. در این مجله چگونگی ورود فضا پیما به ناحیه ای که اصطلاحا به آن بزرگراه مغناطیسی می گویند بطور گسترده شرح داده شده است. در این منطقه بیشترین نرخ ذرات باردار خارج از هلیوسفر ثبت شده است و در مقابل ذرات باردار منظومه شمسی در حال ناپدید شدن هستند. [ به این معنی که درحال رسیدن به جایی هستیم که به آن فضای بین ستاره ای گفته می شود ]

وویجر 1 و 2 از نظر ذرات باردار با هم مقایسه شده اند و با توجه به اینکه وویجر 2 هنوز در درون هلیوسفر است می توان از نمودار بالا میزان دریافت ذرات باردار درون منظومه ای(سبز) و ذرات باردار خارج از منظومه شمسی ( نارنجی) را برای دو فضا پیما مقایسه کرد. وویجر 1 هر لحظه کمتر تحت تاثیر ذرات باردار منظومه شمسی و بیشتر تحت تاثیر ذرات باردار خارجی است .بطور خلاصه : وویجر 1 دارد از هلیوسفر خارج و به فضای کیهانی بین ستاره ای وارد می شود.

دانشمندان تا کنون 2نشانه از سه نشانه رسیدن به فضای بین ستاره ای را در وویجر1 مشاهده کرده اند: 1- ذرات باردار درون منظومه ای درحال ناپدید شدن هستند و 2- پرتو های کیهانی از دنیای دور در حال تقویت شدن هستند . دانشمندان منتظر سومین نشانه یعنی تغییرجهت شدید و ناگهانی میدان مغناطیسی هستند که این تغییر جهت ناگهانی بیانگر وجود میدان مغناطسیی بین ستاره ای خواهد بود . [یعنی زمانی که وویجر1 به دنیای خارج ازقلمرو خورشید پای می گذارد. ]

این ناحیه ناشناخته که دقیقا مرز ورود به فضای بین ستاره ای است هم اکنون در مرکز توجه قرار گرفته است که آنرا مدیون وویجر 1 هستیم دورترین طلایه دار ساخت دست بشر ، "به گفته ادوارد استون" دانشمند پروژه وویجردر موسسه فناوری کالیفرنیا در پاسادنا " اگر به تاثیر پرتو های کیهانی که وویجر را تحت تاثیر قرار داده اند نگاه کنیم حتما با خود می گوییم این فضا پیما هم اکنون وارد فضای بین ستاره ای شده است اما تیم ما بر این باور است که وویجر1 هنوز به آنجا وارد نشده است چرا که هنوز تحت تاثیر میدان مغناطیسی خورشید هستیم.

دانشمندان دقیقا نمی دانند کی وویجر وارد فضای بین ستاره ای می شود آنها تخمین زده اند این زمان نباید زیاد دور باشد. چند ماه یا شاید چند سال دیگر. محدوده هلیوسفر تا دست کم 13 میلیارد کیلومتر بعد از آخرین سیاره های منظومه شمسی گسترده شده است. این منطقه تحت نفوذ میدان مغناطیسی خورشید و بادهای یونیزه شده منتشر شده از سوی خورشید است. خارج از هلیوسفر فضای بین ستاره ای از اجرام دیگر ستاره ها و نیرو های مغناطیسی موجود در نزدیکی کهکشان راه شیری تشکیل شده است.

وویجر 1 و برادر دوقلویش وویجر2 در سال 1977 (36 سال پیش) به فضا پرتاب شدند . آنها سیاره مشتری ، زحل، اورانوس و نپتون را پیش از آغاز ماموریتشان برای ورود به فضای بین ستاره ای درسال 1990 گشت زدند . آنها قرار است هلیوسفر را ترک کنند. اندازه گیری محدوده هلیوسفر خود بخشی از ماموریت وویجر ها است.

وویجر1 در این ماموریت حامل پیام انسان های روی زمین به موجودات احتمالی کرات دیگراست.سفیر ما در کیهان محتوی 115 تصویر، صداهای مختلف طبیعت از صدای پرندگان و برخورد امواج به ساحل و صدای قلب انسان گرفته تا صدای گریه نوزاد و آتشفشان و ... همچنین موسیقی های انتخابی از اقصی نقاط کره زمین و در نهایت سلام ساکنین زمین به 55 زبان از جمله فارسی. برای شنیدن پیام فارسی 12 ثانیه ای(یکی از طولانی ترین سلام های ضبط شده) اینجا را کلیک کنید و persian را انتخاب کنید.

پ.ن: وقتی همین صداهای شاید تکراری را از دریچه ای دیگر می شنویم به وجد می آییم و برایمان شگفت انگیز است که تصور کنیم شاید روزی ساکنین کره ای دیگر در آنسوی آسمانها به اینها گوش خواهند سپرد.

متن بالا ترجمه ای بود از وبسایت رسمی Jet Propulsion Laboratory موسسه فناوری کالیفرنیا ,وابسته به ناسا (http://voyager.jpl.nasa.gov/) که برای شما خوانندگان عزیز وبلاگ ترجمه کردم. امیدوارم روزی صلح بر روی کره زمین برای همه انسان ها برقرار شود و تمام تلاش آدم ها صرف کشف اسرار و رموز آفرینش گردد.